Έλα

Έλα

Μίλα μου ήλιε μου

χάρισε μου πανάκριβα δώρα-ήχους

γαλήνια ωτακούστρια να γίνω

γονατιστή να σου κρατώ το χέρι

να σε κοιτώ στα μάτια και στα χείλη

σαν βύσσινα σωσίβια τα χείλη σου

κατάσαρκα τα φόρεσα για να σωθώ...

εγώ

εγώ να πάρω την αλμύρα τους

θάλασσα η ανάσα και με ταξιδεύει

δυόσμο το στόμα τσίχλα μυρίζει παιδική

σαν φυλλαράκι έγινες να σε μασώ

υφάντρα περίτεχνη εγώ

ιστούς για να σε παγιδεύω έπλεξα

τ’ άγρια χέρια μου να βεβηλώνουν το βελούδο σου

ανάσα αέρας υγρός πρωτοβρόχι Σεπτέμβρη

τα όνειρά μου νυχτόμερα στοιχειώνεις

έλα κι εγώ θα σου χαρίζω την ψυχή μου κάθε βράδυ

για ένα σου μονάκριβο φιλί