για σενα

Μιλώ εγώ

διαλύθηκα αναλήφθηκα.

κλείνω το μάτι από ψηλά στον κάτω κόσμο τον παλιό μου. για να έρθω να σε βρω. σύννεφο. στα μάτια σου, σύννεφο θα γίνω.

κοιτώ τα χέρια. τις φλέβες τις φουσκωμένες. θρεμμένες από πόθο ζωντανεύουν. τα παραμιλητά μου τ' άλαλα, από σένα ξεκινούν και καταλήγουν σε σένα.

αρχίζω να σε βλέπω και σχεδόν ταυτόχρονα αισθάνομαι την υγρασία. νομίζω πως ιδρώνω. βήμα-βήμα με οδηγώ προς το πιο αγαπημένο μου κενό. τα μαλλιά σου είναι ανακατεμένα. στέκεσαι μπροστά μου. σε κοιτάζω ξαπλωμένο. ζεσταίνεσαι, κρυώνω. κι οι δύο ιδρώνουμε. κρύο. κενό. φωτιά.

θα ήθελα τόσο πολύ, να υπάρχεις λιγότερο. στον ιδρώτα που φτύνει το δέρμα μου, λιγότερο να υπάρχεις. θα στεγνώσει το στήθος.  θα πάψει να γυαλίζει. θα σωπάσουν οι τοίχοι. 

τρομάζω. όχι. όχι δε θέλω, δεν αντέχω να υπάρχεις λιγότερο.

δεν ακούω τίποτα. μιλώ εγώ. με χλωμή και υπόκωφη φωνή. δεν ακούω τίποτα. κλείνω τ' αυτιά, μπουκώνω το στόμα μ' εκκλήσεις. χτυπώ την πόρτα από μέσα. ο αφαλός μια λίμνη γίνηκε. ακούμπησα για πάντα τη ζωή μου στον τρόπο που ξέρεις να με νιώθεις.

όλα αντίστροφα τώρα χοροπηδούν. όλα. μα όλα. ολα. είναι τόσο άδειο το χέρι. τόσο άδειο το βλέμμα. βυθίζομαι διαλύομαι ποτάμι γίνομαι και ρέω.

διάβασα χιλιάδες φορές τα χείλη σου. χιλιάδες φορές το σώμα σου διάβασα. όχι. όχι, σου λέω. δεν μπορώ. δεν θέλω να σωθώ.

γύρω βουνά για τον αντίλαλο. γύρω θάλασσα για το βυθό. 

μόνο ένα κύμα επάνω στον ουρανό και ένα σύννεφο για μένα.

σ' αγαπώ.