Για τόσο μόνο

ΤΡΊΤΗ, 19 ΜΑΡΤΊΟΥ 2013

Για τόσο μόνο

Μια τυρκουάζ πινελιά

από χρωστήρα δακρύων στο βλέμμα

αναβολή ζωής σκοτεινής

σκαλωμένη στον φράχτη του απροσδόκητου

έσπρωχνε τις μέρες˙

μην απλώσω το χέρι στη ζωή

στο φως που με σημάδευε

το όχι έτοιμο από καιρό

κραυγή ψυχής σπαρταράει στο κορμί

μεταγγίζει θέρμη φωτιάς στις φλέβες

κορμί- θάλασσα γεύεται την αλμύρα

αφήνεται σε κύτταρα παλίρροια

σβήνουν οι λέξεις κλειδώνουν τα δάχτυλα

κρατώντας ατόφια την αλήθεια

φερμένη απ’ του πεπρωμένου τον άνεμο

η στάθμη της νύχτας χαμηλώνει επικίνδυνα

μιαν παλίρροια περίμενα να έρθει

να πλημμυρίσω γυμνωμένα σημάδια χρόνου

ήρθε άμπωτη που ξεγυμνώνει τις προσδοκίες

γυάλινα όνειρα ψηλαφίζω

θολές οπτασίες συνθέτω σε λάθος χρόνο 

συλλαβίζω με νότες τις στιγμές

τις μεταμορφώνω αμετάκλητα δικές μου

τις σώζω από το ξέφτισμα

για όσο μια βόλτα διαρκεί

για τόσο μόνο...